موضوع: "(مطالب روز-بیانات رهبری-احادیث"
از شیخ رجبعلی خیاط نقل شده است که:
«شبی حوالی غروب از نزدیک مسجدی در اوایل خیابان سیروس تهران عبور میکردم - برای درک فضیلت نماز اول وقت - وارد شبستان مسجد شدم دیدم شخصی مشغول اقامه نماز است و هالهای از نور اطراف سر او را گرفته، پیش خود فکر کردم که بعد از نماز با او مأنوس شوم ببینم چه خصوصیاتی دارد که چنین حالتی در نماز برای او پدیدار است. پس از پایان نماز همراه او از مسجد خارج شدم نزدیک در مسجد، وی با خادم مسجد بگو مگویی پیدا کرد و به او پرخاش کرد و به راه خود ادامه داد، پس از عصبانیت دیدم آن هاله نور از روی سرش محو شد!»
#شرح_زیارت_جامعه_کبیره (آیت الله سید محمد ضیاءآبادی)
و مَصابیحِ الدُّجَی وَ اعْلامِ التُّقَی وَ ذَوِی النُّهَی وَ اُولِی الْحِجَی
“و چراغ های روشنی بخش در تاریکی ها و نشانه های برجسته ی تقوا و صاحبان کامل ترین درجه ی عقل دارندگان هوش و فراست والا”
✅پرهیزگار حقیقی کیست؟
حال،اگر تقوا به پرهیزگاری،یعنی کنار رفتن و دور شدن از صحنه ی گناه،تفسیر شود،البته کمال است امّا کمال فوق العاده ای نیست و غالباً تقوای ما چنین است؛یعنی اگر بخواهیم متّقی باشیم،باید از محیط معصیت دور شویم؛چون آن قوّت و نیرو در ما نیست که در میان آلودگان زندگی کنیم و خود آلوده نشویم.ما اگر میان معصیت کاران بمانیم،نه تنها نمی توانیم مردم آلوده به گناه را نجات دهیم،بلکه خود نیز آلوده به گناه می شویم؛ولذا وظیفه ی ما همان پرهیز و کنار رفتن و دور شدن از محیط گنهکاران است.
✏️این قصّه از سعدی است که می گوید:
بدیدم عابدی در کوهساری،قناعت کرده از دنیا به غاری؛
چرا گفتم به شهر اندر نیایی؟که باری،بند از دل برگشایی؛
بگفت:آنجا پری رویانِ نغزند،چو گِل بسیار شد،پیلان بلغزند.
در شهر،زیبا رویان دلربا فراوانند و من از آن می ترسم که با دیدن آن ها دل و دین از کف بدهم؛چرا که در زمین پر از گِل،فیل ها نیز می لغزند.✏️
✅ما غالباً از گروه همان عابد هستیم که اگر بخواهیم خود را نگه داریم،باید از جلوه گاه دنیا و دنیاداران کنار برویم و اگر بمانیم،آلوده می شویم.البته هستند کسانی که آن چنان قوی و نیرومندند و واکسن ضدّ معصیت به خود تزریق کرده و قهرمان تقوا شده اند که از ماندن در میان گنهکاران نه تنها آلوده نمی شوند،بلکه آلودگان را نیز از لجنزار های گناه و معصیت بیرون می کشند و این افراد در میان ما نعمت های بزرگ خدا هستند و جدّاً از مواهب عظیم الهی اند و ما هم به آبروی آنها زندگی می کنیم.اگر خدا آب و نانی به ما می دهد و دفع بلایی می کند از برکت وجود آن ها و آبروی آنهاست که در رأسشان وجود اقدس ولیِّ زمان،امام حجّة بن الحسن_عَجَّلَ اللهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّریفَ_قرار گرفته اند؛ولذا فرموده اند:چه بسا خداوند قریه ای را به خاطر یک بنده ی صالح از بلا حفظ می کند و ما باید دعا کنیم که از این افراد متّقی واقعی در میان ما زیاد باشند تا به برکت وجود آن ها از ما دفع بلا شود.?
✔️حاصل آن که،حقیقت تقوا همان نیرو و قوّت و صلابت روحی است که از آن تعبیر به رادعه ی*نفسانیّه می شود و آدمی را از نفوذ وسوسه های ابلیسی به حومه ی وجودش در امان نگه می دارد.
*رادعه:بازدارنده.
آخرین نظرات