قسمتی از خطبه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم 

در آخرین روز ماه شعبان:

?  ای مردم، ماه خدا، همراه برکت و رحمت و آمرزش گناهان به شما روی آورده است.

✨ ماهی است که از همه ماه¬ها ارزشمندتر و با فضیلت تر است.

?  روزهایش ارزشمندترین روزهاست.

✨  و شبهایش با فضیلت ترین شب هاست.

?  و ساعت هایش از همه ی ساعت ها ارزشمند تر و ارجمندتر است

✨  ماهی است که شما به میهمانی خدا دعوت شده اید.

?  و خدا شما را در این ماه گرامی داشته است.

✨  نفس های شما در ماه رمضان تسبیح است.

?  و خوابتان عبادت خداست.

✨  و عمل شما مورد قبول درگاه خداست.

?  و دعایتان در این ماه عزیز مستجاب است.

✨  با نیت های درست و دلهای پاک، خواسته هایتان را از خدا بخواهید.

?  و بخواهید که شما را در این ماه به گرفتن 

روزه توفیق دهد.

✨  و نیز به تلاوت قرآن موفق سازد.

?  انسان شقی کسی است که در این ماه مورد بخشش و آمرزش خدا قرار نگیرد.

✨  با گرسنگی و تشنگی این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت بفتید.

?  و به فقرا و محرومان صدقه بدهید.

✨  در ماه رمضان به بزرگانتان احترام کنید.

?  و به کودکان و افراد کوچک تر، از هیچ محبتی 

دریغ نورزید.

✨  در این ماه بیشتر صله ی رحم نمایید.

?  زبان خود را از گفتار ناپسند و زشت نگهدارید.

✨  و از آنچه خدا بر شما حلال نکرده است، 

چشمانتان را ببندید.

?  و آن چه را که شنیدنش بر شما حلال نیست، 

گوش ننمایید.

✨  و به یتیمان مهر و محبت کنید تا بر یتیمان 

شما مهرورزند.

?  و از گناهانتان توبه کنید.

✨  به هنگام نماز، دو دست خود را به دعا به 

پیشگاه خدا بلند کنید.

?  چه آن که آن لحظه ها بهترین لحظه هاست.

✨  خداوند در آن لحظات با مهر و لطف بر بندگان می نگرد.

?  و اگر از او درخواست کنند، جواب می دهد.

✨  و وقتی او را بخوانند، لبیک می گوید.

?  و دعای آنان را اجابت می کند.

✨  ای مردم! جانتان در گروه اعمال شماست، 

با طلب مغفرت از خدا، آزادش کنید.

?  و شانه های شما از وزر و وبال گناه و زشتی های سنگینی می کند، با سجده های طولانی، آن وزر و وبال را سبک کنید.

✨  بدانید که خداوند به عزت خود قسم یاد کرده است که نمازگزاران و سجده کنندگان را عذاب نکند.

?  ای مردم! هر کسی از شما روزه دار مؤمنی را افطار دهد، چنان است که گویا بنده ای را آزاد کرده، و خداوند از لغزش های گذشته اش می گذرد.

✨  یکی عرض کرد! ای رسول خدا، همه ی ما قدرت افطاردادن و سیرکردن شکم افراد را نداریم.

?  پیامبر فرمود: با پاره ای خرما، و مقداری آب، آتش را از خود دور کنید.

✨  ای مردم! اگر کسی در این ماه اخلاق خودش را نیکو و اصلاح کند، جواز عبور از پل صراط برای او خواهد بود.

?  و آن کسی که در این ماه بر زیردستان خود آسان گرفته و سخت گیری نکند، خداوند حساب را بر او آسان می گیرد.

✨  و کسی که در این ماه مردم از شرش در امان باشند، خداوند در قیامت غضب خود را از او باز می دارد.

?  و کسی که یتیمی را نوازش نماید، در قیامت مورد نوازش خداوند خواهد بود.

✨  و کسی که صله¬ی رحم کند، خداوند رحمتش را در قیامت بر او فرو¬می¬فرستد.

?  و کسی که قطع رحم کند، خداوند رحمتش را در قیامت از او دور دارد.

✨  و کسی که یک نماز مستحبی به قصد اطاعت و بندگی به جا آورد، خداوند برآت آزادی از آتش جهنم را 

برای او صادر می کند.

?  و کسی که یک واجب را انجام دهد ثواب 

هفتاد واجب به او داده می شود.

?  و کسی که در این ماه بر من زیاد درود فرستد، خداوند کفه ی میزان عمل نیک او را در قیامت سنگین می کند.

?  و کسی که یک آیه در این ماه از قرآن تلاوت کند، پاداش یک ختم قرآن را خواهد داشت.

?  ای مردم، درهای بهشت در این ماه باز است، از خدا درخواست کنید که ان را بر روی شما نبندد.

?  و درهای جهم بر روی شما بسته است، از خداوند بخواهید که آن را بر روی شما نگشاید.

?  و شیطان در این ماه درغل و زنجیر است، از خداوند بخواهید که آن را بر شما مسلط نکند

#نورانیت_رخسار از برکات نماز شب
رسول اکرم صلی الله علیه واله وسلم فرمودند : ” آیا چهره نماز شب خوان ها را نمی بینید که از همه چهره ها زیباتر است؟ این برای آن است که آنان هنگام شب با خدای سبحان خلوت کرده اند و خدای تعالی جامه ای از نور خود بر چهره ایشان پوشانید. “

? برگرفته از کتاب ثواب الاعمال 1

امام مهدی (عج) درپگاه نیمه ی شعبان سال 255 هجری قمری به دنیا آمدودرزمان حیات پدر به علت جَو خفقان و ستم آلود حکومت عباسی دور از چشم مردم می زیست و فقط برخی از خویشان یا دوستان ویژه اش به دیداراونایل می گشتند.
هنگامی که در 8 ربیع الاول سال 260 هجری قمری امام یازدهم درگذشت بنا به اوامرالهی زعامت شیعیان به او رسید و درمراسم تدفین پدر در شهر سامراء بر مردم آشکارشد و طبق احادیث معتبر بر جنازه ی پدر نمازگذارد.
جاسوسان و خبرچینان ، عوامل حکومت ستمگر عباسی را آگاه ساختند و دژخیمان نابکار برای دستگیری امام به خانه ی او هجوم بردند ولی خداوند او را در پناه خود نگه داشت و اورا به ” غیبت ” و ” نهان زیستی ” فرمان داد و قائم از مردم غائب گشت و دوران غیبت صغری آغاز شد .
به همین علت در دوران غیبت حضرت مهدی (عج) عده ای شیاد و فرصت طلب مدعی دروغین مهدویت و ظهور قائم شدند.

بسیاری از مردم می پرسند : ” آیا کودک ِخردسال می تواند به مقام امامت برسد ؟”

پاسخ این است که “آری”
زیرا به عقیده ی شیعه ، امامت مَنصَبی الهی است که خدا شایستگی آن را در هرکس که بخواهد قرار می دهد و امام برای رسیدن به این مقام ، لازم نیست از مراحل ِتکامل ِ عادی ِ مردم ِ معمولی بگذرد و پس از سالیانی دراز تحصیل و اکتساب ، به رتبه ی امامت نایل گردد ، بلکه در نخستین سال های زندگی هم می تواند (درصورت اراده ی خدا) به این مقام برسد .
در میان پیامبران و امامان ، بسیاری را می شناسیم که در خرد سالگی به مقام نبوت یا امامت نایل شدند مانند حضرت یحیی و حضرت عیسی (قرآن کریم ، سوره مریم ، آیات 12 و 30) و حضرت امام جواد و حضرت امام هادی علیهما السلام ( که درسن 9سالگی و 8 سالگی امام شدند) (کتاب اصول کافی ، کتاب الحجة ).

بهائیان برای انکار ولادت مهدی (عج) دستاویزهایی بی پایه دارند مانند اینکه می گویند درتاریخ تولد امام زمان میان تواریخ اختلاف است (هشتم شعبان ، نیمه ی شعبان ) بیست و سوم رمضان و… سال256،255،254و…) و این اختلاف ، دلیل ِ نبود ِ این میلاد می باشد.

در پاسخ ایشان می گوییم : برعکس ، این پراکنده گویی ِ مورخین، دلیل ِ وقوع ِ تولد است، زیرا همه ی آنان دراصل ولادت ، متحد و متفقند ، منتها چون پنهانی بوده لذا در تاریخش اختلاف کرده اند و تازه این پراکندگی در تواریخ است نه در احادیث صحیح ، بلکه احادیث ائمه علیهم السلام مانند روایتی که از امام حسن عسکری (ع) نقل شده تاریخ میلاد را همان نیمه شعبان سال 255 ه . ق بیان فرموده اند .(کتاب منتخب الاثر ص 320 )

جالب این است که خودِ بهائیان هنوز در تاریخ تولد شوقی افندی که از تولد او یک قرن هم نگذشته ، اختلاف دارند (تقویم تاریخ امر ، صفحه 119 و120 تآلیف اشراق خاوری ) چگونه می خواهند در تاریخ ولادت پنهان امام عصر (عج) که هزاروصدوهفتادودوسال از تاریخ آن می گذرد، آراء ِ تاریخ نویسان یکسان باشد و سر ِ مویی تفاوت نکند ؟

دستاویز دیگر بهائیان نیز بسیار شنیدنی است می گویند: قبول داریم امام حسن عسکری در زمان حیاتش فرزندی دارا شده اما آن کودک در همان ایام مرده است ،زیرا ابراهیم بن ادریس می گوید : مولایم امام حسن گوسفندی برایم فرستاد و فرمود این را برای فرزند من عقیقه کن و با اهل خانه ات بخور، چون مدتی بعد نزدش رفتم فرمود کودکی که برای ما به دنیا آمده بود فوت شد .

شگفتا از این نادرستی و فریب کاری !!!؟؟؟
چرا بهائیان دنباله ی این روایت را نقل نمی کنند که نقل شده است : ” ابراهیم گوید چندی بعد امام دو گوسفند برای من فرستاد و پیغام داد که این دو تا را برای مولایت که به دنیا آمده عقیقه کن و با اهل خانه ات بخور ، پس چنین کردم .”
آیا پسندیده است که انسان برای ردِ ناحق ِ یک عقیده ی درست ، دست به چنین خیانتی بزند و حدیثی را اینگونه واژگون جلوه دهد؟!
با مزه اینجاست که همین ابراهیم بن ادریس به نوشته ی کافی می گوید : ” چون امام حسن عسکری وفات یافت ، نزد امام زمان (حضرت محمد بن الحسن عج) رفتم و بر سر و دست او بوسه زدم .” ( اصول کافی ، کتاب الحجة )

اینک بجا است که فراز هائی از کتب بهائیان در تأیید تناقض گوئی آنان ذکر کنیم :

1- فاضل مازندرانی مبلغ معروف بهائی در صفحه 7 و 8 جلد دوم کتاب اسرار الآثارخود از کتاب تفسیر سوره ی کوثرنوشته ی میرزا علی محمد باب گفتاری آورده که ترجمه اش این است : ” پس بدان و آگاه باش که همانا برای مهدی به فرمان خدا دو غیبت بود و دراین دو غیبت گروهی بسیار به آستان وی شرفیاب شده وی را زیارت کردند… ودردوران غیبت صغری نوُاب ایشان عبارت بودند از عثمان بن سعید عمروی و پسرش ابو جعفر محمدبن عثمان و شیخ ابو القاسم حسین بن روح و علی بن محمد سیمری و ایشان در آن ایام برشیعه فرمان میراندند .”

2- میرزا علی محمد باب در صفحه 27 کتاب صحیفه ی عدلیه در توضیح و تبیین امامت ائمه ی اطهار اعتراف می کند که ” اسامی 12 امام معصوم همچون آیینه ی روشن بوده و دوازدهمین امام ، حضرت محمدبن الحسن العسکری است .”

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس اخلاق بیان داشتند:
✳️قضای الهی از مسیر اراده و اختیار بشر می‌گذرد

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس اخلاق در شرح کلمه 78 از سخنان گهربار مولا امیرالمومنین در #نهج_البلاغه:
در جریان جنگ صفین یک سائلی از حضرت سؤال می‌کند آیا اینکه ما به طرف شام می‌رویم قضا و قدر خداوند است؟ خود سید رضی دارد که پاسخ حضرت به این سوال مفصل و طولانی است، ولی این گوشه‌ای از آن حدیث است.

وجود مبارک حضرت امیر در اینجا فرمود: تو خیال کردی یک قضای لازم و اراده حتم و تخلف‌ناپذیر در جریان است؟ «لَوْ کَانَ ذَلِکَ کَذَلِکَ لَبَطَلَ الثَّوَابُ وَ الْعِقَابُ»؛ خیر! قضای الهی سرجایش محفوظ است، اما اختیار ما هم سرجایش محفوظ است و خدای سبحان در نظام تکوین یک قضایی دارد یک قدری و در نظام تشریع نیز یک قضایی دارد یک قدری، قدر یعنی اندازه. خدا یک قضایی دارد، یک اصلی کلی مثل اینکه هر انسانی می‌میرد: ﴿کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾؛ یک قَدَری دارد که اندازه‌گیر است که فلان شخص اگر این شرائط را رعایت کند فلان مقدار عمر دارد و اگر مثلاً بهداشت را رعایت نکند فلان مقدار عمر دارد، این می‌شود قَدَر و آن ﴿کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾ می‌شود قضا.

حضرت در پاسخ آن فرد می فرماید، قضای الهی از مسیر اراده بشر می‌گذرد، از مسیر اختیار بشر می‌گذرد؛ «إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ أَمَرَ عِبَادَهُ تَخْییراً وَ نَهَاهُمْ تَحْذِیراً وَ کَلَّفَ یسِیراً وَ لَمْ یکَلِّفْ عَسِیراً وَ أَعْطَى عَلَى الْقَلِیلِ کَثِیراً وَ لَمْ یعْصَ مَغْلُوباً وَ لَمْ یطَعْ مُکْرِهاً»؛ هیچ اجباری در کار نیست، آن کسی هم که معصیت کرده اینطور نیست که علیه قدرت خدا کار کرده باشد، خدا او را امتحان کرده و دستش را هم باز گذاشته؛ آن کسی هم که اطاعت کرده این طور نبود که مجبور باشد اطاعت کند.

#جلسه_درس_اخلاق

ظلوم ترازجواد

بغدادنداشت

آن مظهردادتاب بیدادنداشت

میخواست که فریاد

کندتشنه لبم

ازسوزعطش،طاقت

فریادنداشت

سخنان و پندهای کوتاه امام جواد علیه السلام

روایت است که باری پارچه سنگین قیمت برای آن حضرت می بردند ، در راه دزدان حمله کردند و آنها را ربودند ، حامل بار طی نامه ای جریان را به عرض رساند ، حضرت به خط مبارک مرقوم فرمود : ما هم جان و هم مالمان از موهبتهای گوارا و امانت های سپرده خداوند است ، هر چه را خواهد با مسرت و خرسندی از آن بهرمندمان کند و هر چه را خواهد، با اجر و ثواب بگیرد ، آن که بی تابی صبر از کفش رباید اجر خود را پایمال کرده ، و از این محنت به خدا پناه می بریم .

 _ آن که در کاری حاضر باشد و ناراضی ، غایب است و آن که غایب باشد و راضی چون حاضر است .

 _ به یکی از دوستانش مرقوم فرمود : اما در این دنیا ما همه با هم آشنا هستیم ولی هر کس با رفیقش همفکر و هم عقیده باشد هر جه رود با اوست و آرامگاه آخرت است .

 _ نقل کرده اند که ساربانی آن جناب را از مدینه به کوفه برد با این که حضرت چهارصد دینار به او پاداش داد ، چانه زد . فرمود : سبحان الله ، مگر نمی دانی که تا شکر بندگان قطع نشود ، افزایش عطای خدا قطع نگردد.

 _ مومن به توفیقی الهی ، واعظی درونی و حس نصیحت پذیری محتاج است .

 تحف العقول ، ابن شعبه حرانی ، ترجمه احمد جنتی ، ص ۱۰۰۳

 

فرهنگ جوادیه

مى‏ دانیم كه یكى از ابعاد بزرگ زندگى ائمه ما، بعد فرهنگى آنها است. این پیشوایان بزرگ هركدام درعصر خود فعالیت فرهنگى داشته در مكتب خویش شاگردانى تربیت مى‏ كردند و علوم و دانشهاى خود را توسط آنان در جامعه منتشر مى ‏كردند، اما شرائط اجتماعى و سیاسى زمان آنان یكسان نبوده است، مثلا در زمان امام باقرعلیه السلام و امام صادق علیه السلام شرائط اجتماعى مساعد بود و به همین جهت دیدیم كه تعداد شاگردان و راویان حضرت صادق علیه السلام بالغ برچهار هزار نفر مى‏ شد، ولى از دوره امام جواد تا امام عسكرى علیه السلام به دلیل فشارهاى سیاسى و كنترل شدید فعالیت آنان از طرف دربار خلافت، شعاع فعالیت آنان بسیار محدود بود و ازاین‏ نظر تعداد راویان و پرورش یافتگان مكتب آنان نسبت ‏به زمان حضرت صادق علیه السلام كاهش بسیار چشمگیرى را نشان مى‏ دهد

 بنابراین اگر مى ‏خوانیم كه تعداد راویان و اصحاب حضرت جوادعلیه السلام قریب صد و ده نفر بوده ‏اند (1) و جمعاً 250 حدیث از آن حضرت نقل شده ، نباید تعجب كنیم، زیرا از یك سو، آن حضرت شدیداً تحت مراقبت و كنترل سیاسى بود و از طرف دیگر، زود به شهادت رسید و به اتفاق نظر دانشمندان بیش از بیست و پنج‏ سال عمر نكرد!

 

احادیثی ناب از  امام جوان

قال الجواد علیه السلام:

المؤمِنُ یَحتَاجُ إلَی تَوفیقٍ مِنَ الله، وَ واعِظٍ مِن نَفسِهِ، وَ قَبولٍ مِمَّن یَنصَحُهُ.

 مؤمن به سه خصلت محتاج است: توفیق از جانب خدا، واعظی از درون خود و پذیرش نصیحت از هر کس که او را نصیحت نماید.

 اگر کسی به امام جواد علیه السلام ایمان داشته باشد، ایمانش کامل است زیرا مومن به پدران بزرگوار او هم ایمان دارد و به فرزندانش امام عسکری و امام زمان هم ایمان دارد.زیرا در امامت امام جواد هیچ انشعابی بوجود نیامده است.شیعه در اسلام .علامه طباطبایی

اَلشَّریفُ کُلُّ الشَّرِیفِ مَنْ شَرَّفَهُ عِلْمُهُ وَ السُّودَدُ کُلُّ السُّودَدِ، لِمَنِ اتَّقی اللهَ رَبَّه

شریف واقعی، فردی است که با شرافت علم و دانش آراسته گردد و سیادت و بزرگواری حقیقی با فردی است که راه تقوا و خداشناسی را پیش گیرد.

شرح کوتاه:

جمعی، افتخار و شرافت را در ثروت و عدّه ای در ریاست، پاره ای از مردم در رفاه و مادیت و جمعی هم در نسب و نژاد و قبیله گرایی جست وجو می کنند و کسانی را که فاقد این مزایا باشند به دیده حقارت و پستی می نگرند؛ ولی در منطق امام جواد(علیه السلام) شرافت واقعی و اصالت حقیقی از آن علم و دانشی است که زینت بخش فرد می گردد، بزرگواری و عظمت شخص، منوط به امتیازات و فضایل روحی و معنوی است که فرد در راه کسب آن، خود را به زحمت می افکند و آن راهِ تقوا و پرهیزکاری است که والاترین شرف و مرتبت انسانی است.

کَیفَ یضَیعُ مَنِ اللهُ کاُفِلُهُ؟ وَ کَیفَ ینْجُو مَنِ اللهُ طالِبُهُ؟ وَ مَنِ انْقَطَعَ اِلی غَیرِ اللهِ وَکَّلَهَ اِلیهِ، وَ مَنْ عَمَلَ عَلی غَیرِ عِلْمٍ أَفْسَدَ اَکْثَرَ مِمّا یصْلَح

چگونه ضایع می گردد، کسی که خداوند کفیل او باشد؟ و چگونه نجات می یابد فرد فراری که خداوند در جستجوی او باشد؟ آن که به غیرخدا، دل بستگی داشته باشد خداوند به همو وامی گذارد. فردی که بدون علم و دانش، گام بردارد، فسادگری او بیش از اصلاح گری او می گردد]3[

شرح کوتاه:

انسان در زندگی مادی با قوانین و مقرّرات معمولی، محدودیت هایی را برای خود فراهم ساخته است که در چارچوب آن مقرّرات زندگی می کند. به هنگام ارتکاب خلاف، با همان قوانین دستگیر می گردد، درصورتی که این قوانین در محدوده خاص خود، اثربخشی دارد و دایره محدودی را اشغال کرده است. خداوند عالم که خالق بشر و اداره کننده عالم هستی است، در اداره تکوینی و تشریعی بشر، قوانین و مقرّرات فراگیری دارد که به تمام جنبه های زندگی او احاطه دارد و انسان منضبط، فردی است که خود را با آن قوانین تکوینی و تشریعی همدم و همگام سازد وگرنه اگر فرار کرد، هرگز نمی تواند از دایره نامحدود پلیس الهی، خارج گردد و به هر کجا و به هر سو پا نهد، باز در محدوده حفاظت الهی و در حوزه استحفاظی اوست و جای گریزی وجود ندارد