عذاب شمر!!!

علامه امینی تعریف کرده است که:

مدتها فکرمی‌کردم که خداوند چگونه شمر ملعون را عذاب می‌کند؟ و جزای آن تشنه لبی و جگر سوختگی حضرت سیدالشهدا(ع) را چگونه به او می‌دهد؟

تا اینکه شبی در عالم رویا دیدم که امیرالمؤمنین(ع) در مکانی خوش آب و هوا، روی صندلی نشسته و من هم خدمت آن جناب ایستاده‌ام، در کنار ایشان دو کوزه بود، فرمود: این کوزه‌ها را بردار و برو از آنجا آب بیاور و اشاره به محلی فرمود که بسیار باصفا و با طراوت بود، استخری پرآب و درختانی بسیار شاداب در اطراف آن بود که صفا و شادابی محیط و گیاهان قابل بیان و وصف نیست.

کوزه‌ها را برداشته و رو به آن محل نهادم آنها را پرآب نموده حرکت کردم تا به خدمت امیرالمومنین(ع) باز گردم.

ناگهان دیدم هوا رو به گرمی نهاده و هر لحظه گرمی هوا و سوزندگی صحرا بیشتر می‌شد، دیدم از دور کسی به طرف من می‌آید و هرچه او به من نزدیکتر می‌شد هوا گرمتر می شد گویی همه این حرارت از آتش اوست،

در خواب به من الهام شد که او شمر، قاتل حضرت سیدالشهدا(ع) است. وقتی به من رسید دیدم هوا به قدری گرم و سوزان شده است که دیگر قابل تحمل نیست، آن ملعون هم از شدت تشنگی به هلاکت نزدیک شده بود، رو به من نمود که از من آب بگیرد، من مانع شدم و گفتم: اگر هلاک هم شوم نمی گذارم از این آب قطره‌ای بنوشد.

حمله شدیدی به من کرد و من ممانعت می نمودم، دیدم اکنون کوزه‌ها را از دست من می‌گیرد لذا آنها را به هم کوبیدم، کوزه‌ها شکسته و آب آنها به زمین ریخت چنان آب کوزه‌ها بخار شد که گویی قطره آبی در آنها نبوده است،

او که از من ناامید شد رو به استخر نهاد، من بی‌اندازه ناراحت و مضطرب شدم که مبادا آن ملعون از آب استخر بیاشامد و سیراب گردد، به مجرد رسیدن او به استخر، آب استخر خشک شد چنان که گویی سالهاست یک قطره آب در آن نبوده است. درختان هم خشک شده بودند او از استخر مأیوس شد و از همان راه که آمده بود بازگشت. هرچه دورتر می‌شد، هوا رو به صافی و شادابی و درختان و آب استخر به طراوت اول بازگشتند.

به حضور امیرالمؤمنین(ع) شرفیاب شدم، فرمودند: خداوند متعال این چنین آن ملعون را جزا و عقاب می‌دهد، اگر یک قطره آب آن استخر را می‌نوشید از هر زهری تلخ تر و هرعذابی برای او دردناک تر بود. بعد از این فرمایش از خواب بیدار شدم.

لعن الله قاتلیک یا اباعبدالله الحسین (ع)

منابع ؛

1-البدایه النهایه، ج 8، ص 297

2-یادنامه علامه امینی ص 13 و 14

❇سوال 

آیا فضله پرندگان خانگی؛ مانند طوطی، مینا و مرغ عشق پاک است؟

✅پاسخ: 

1⃣آیت الله خامنه ای: فضله پرندگان حرام گوشت نجس نیست.

2⃣آیت الله مکارم شیرازی : فضله و بول پرندگان حلال گوشت و حرام گوشت نجس نیست ولى احتیاط مستحبّ پرهیز از حرام گوشت است مخصوصاً از بول خفّاش

3⃣آیت الله سیستانی : بول و فضله پرندگان حرام گوشت پاک و بهتر اجتناب از آنها است.

✅ کمک کردن در وضو سه گونه است:

1⃣ آوردن آب برای وضو گیرنده، که هیچ مانعی ندارد.

2⃣ ریختن آب در کف دست وضو گیرنده، که مکروه است.

3⃣ ریختن آب به اعضای وضوی دیگری یا شستن آن، که باطل است، مگر در صورت ضرورت و عدم توانایی شخص.

⬅ مسئله: کسی که نمی تواند وضو بگیرد، باید نایب بگیرد که او را وضو دهد، ولی هر کدوم از کارهای وضو را که می تواند به تنهایی انجام دهد، نباید در آن کمک بگیرید.

 توضیح المسائل مراجع، م 285

این مطلب از کتاب کشف الاسرار ایشان چاپ قدیم، صفحه 279الی281 آورده شده است:
اين کتاب اثري است از امام خمینی (ره) که در سال 1323 هجري شمسي (1364 هـ .ق) نوشته شده است：یک نظری به طب یونان این نویسنده به عادت همیشه بی مراعات تناسب می گوید: “در کشوری که دانشگاهی داشته مانند جندی شاپور که درس خواندگانش پزشک پادشاهان بودند کار به جایی رسید که پزشکانش یا از یهودیها شدند و یا از کسانی که پیش خود تحفه حکیم مؤمنی را خوانده بودند.”

استادان دانشگاه جندی شاپور, همان اطباء رومی و یونانی بودند که طب عالی یونان را به دانش آموزان ایران آموختند و طب یونانی را در کشور رواج دادند . اکنون باید دید چه کسانی طب یونان را که برای علاج کلیۀ امراض مزاجی, بهترین وسیله بود و با سهل ترین راه مطابق اقتصاد این خدمت را بهتر از طب امروز اروپا انجام می داد از میان بردند و ریشۀ آن را برای همیشه از جهان برانداختند و چنین خیانت بزرگی بخصوص به کشور ایران کردند.

همه می دانیم که در این قرن اخیر که طب اروپایی به ایران آمد و در قسمت جراحی از آن چیزهایی دیدند و البته قدمهای بزرگی هم در این قسمت برداشته ,گر چه نصیبی چندان از آن عاید ما نشده ومعلوم هم نیست بشود ,لکن باز کم و بیش خدمت هایی بتوده کرده است . ایرانی ها و خصوصأ زمامداران ,یکباره خود را باخته و بطوری در همه چیز تسلیم اروپایی شدند که خود با طب یونانی با همۀ قوابه مبارزه برخاستند و بقیه از یادگارهای اطباء یونان را که در ایران در گوشه و کنار یافت می شد به طوری محدود کردند و در فشار گذاشتند که آنها معلومات خود را برای دیگران ابراز نکردند و با خود در زیر خاک همراه بردند و مشتی جوانان بی تجربه را با تحصیلات بسیار ناقص و گرفتن دیپلم با وسایط و پارتی بازی ها و آنچه شما بهتر می دانید دولت بر آن دستۀ کمی که یادگاری های طب یونانی بودند چیره کرده و اساس آن طب را از جهان برای همیشه برچیدند و امروز که دکترهای بزرگ کشور بر خطای خود آگاه شدند و پیش آنها ثابت شد که برای علاج ناخوشیهای مزاجی از قبیل تیفوس و تیفوئید و مانند آنها چارۀ جز عمل بر طبق دستورات یونانی نیست و علاجهای اروپایی خدمت شایانی نمی تواند به اینگونه مریض ها بکند, جز افسوس و ندامت راهی ندارند .
✅امروز در تمام کشور ایران که به قول شما دانشگاهی مانند جندی شاپور داشته یک نفر که قانون ابوعلی را بفهمد معلوم نیست باشد و این ضربتی است که این کشور از دست اجانب بوسیلۀ زمامداران بی خرد ما خورد . ✒یکی از دکتر های امروزی می گفت: بر ما و بر دکترهای بزرگ این کشور ثابت شد که کاری از طب اروپا جز جراحی بر نمی آید و داروهای اروپایی معالج نیست بلکه مسکن هایی است که ما بکار می بریم و انتظار آن داریم که مرض دورۀ خود را تمام کند و یا به خوبی یا به هلاکت منجر شود .

گفتیم پس چرا دکترها این مطلب را به مردم نمی گویند، گفت : کسی قدرت این گفتار را ندارد و درست گفت .

امروزه همه چیز کشور ما با هم جور است و تا یک شجاعت ادبی در نویسندگان ما پیدا نشود اصلاح آن نخواهد شد .

امروزه اگر کسی از طب اروپایی یا زندگی اروپامآبی انتقاد می کند مورد هُو و جنجال بسیار واقع خواهد شد و از نظر جوانان تحصیل کردۀ ما ساقط می شود .

لکن با همه حال ممکن است در بین آنها کسانی به فکر بیفتند و سنجش هائی کرده راهی به خطا کاری های خود پیدا کنند و برای دوره های بعد از این طرفدارانی برای این مسلک هم پیدا شود و قدمهایی برای سعادت نسل آتیه برداشته شود.

هان ای نویسندگان ,قدری به خود آیید و از بی خردان نهراسید و گفتنیها را بگویید و زندگی پر آشوب اروپا چشم شما را از حقایق نبندد.

همه شنیدید در زمان تصدی رضا خان همین شاه کنونی به تیفوئید مبتلا شد در وقتیکه تمام دکترهای درجۀ اول کشور از درمان آن مأیوس شدند . طبیب طالقانی با دستور طب قدیم او را علاج کرد . خوب بود با چنین امتحانی رضاخان با زمامداران آن روز به فکر این بیفتد که طب کشور خود ما نیز باید دست کم در حساب بیاید لکن به قدری این ها خود را باختند و انگاره را ازدست دادند که حاضر نیستند برای خود جزئی فضیلت قائل شوند وبا حس وهوش خود هرطورشده است مبارزه می کنند که مبادا بر خلاف اروپا سخنی بگویند.