خدمات رسانی مردم شوش به زائران کربلا در مرز چذابه. شوش - ایرنا - فرماندار شوش از برپایی موکب در مسیر تردد زائران اربعین حسینی(ع) در مرز چذابه خبر داد و گفت:با برپایی این موکب خدمات رسانی به زائران کربلا از سوی مردم شوش آغاز شده است. رضا نجاتی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا در مرز چذابه افزود:مردم شهرستان شوش با برپایی موکب در مرز چذابه جلوه ای از عشق و ارادت خود به امام حسین(ع) را به نمایش گذاشته اند. وی اظهار کرد:برای خدمت رسانی به زائران کربلا از تمام ظرفیت های موجود در شهرستان شوش استفاده شده است چرا که خدمت به زائران امام حسین (ع) افتخار و توفیق بزرگی است. فرماندار شوش ترویج فرهنگ عاشورایی و پذیرایی از زائران کربلای معلی را از اهداف برپایی موکب در مرز چذابه عنوان کرد و گفت:در موکب شوش روزانه پنجهزار پرس غذا بین زائران کربلا توزیع می شود ضمن اینکه آب آشامیدنی ، چای و سایر خدمات نظر برای ارایه به زائران در نظر گرفته شده است. وی به تشریح دیگر برنامه های فرهنگی تدارک دیده شده از سوی موکب شهرستان شوش پرداخت و گفت:علاوه بر اهدای بسته های فرهنگی، مراسم مذهبی از جمله دعای توسل، زیارت عاشورا و دعای کمیل، مداحی، سخنرانی و اقامه نماز جماعت نیز از سوی موکب شوش در نظر گرفته شده است. فرماندار شوش همچنین افزود:شمار زیادی از جوانان این شهرستان به صورت داوطلب برای پذیرایی از زایران اربعین حسینی در مرز چذابه مستقر شده اند. نجاتی از آمادگی موکب شوش برای دریافت کمک های مردم خیر خبر داد و گفت:مردم شوش و نیز ادارات ، شرکت ها و نهادهای این شهرستان کمک های مالی قابل توجهی به موکب زائران کربلا اهدا کرده اند. وی همچنین از آمادگی شوش برای میزبانی زائران اربعین حسینی خبر داد و گفت: شوش در اربعین حسینی میزبان هزاران سوگوار حسینی از شهرهای مختلف خوزستان می باشد.

پیاز

مزاج :گرم وخشک

مصلحات：شستن آن با آب و نمک،سرکه ,آب انار، کاسنی

پیاز مدر(با قوت حرارت و لطافت خود آب و مایعات زاید را از طریق ادرار و عرق و حیض و شیر دفع میکند.)، اشتها آور بوده باعث هضم سریع غذا می شود ,برای درمان بی خوابی، ضعف اعصاب و میل جنسی تجویز می شود.

پختن پیاز با دنبه برای سرماخوردگی، ناراحتی های سینه ، دفع اختلاط لزج از ریه ها و چکاندن آب آن در گوش در دفع کاهش شنوائی و وزوز گوش مفید است.

ضماد آن با زرده تخم مرغ, جهت درد مقعد و با روغن کوهان شتر در رفع شقاق مقعد مفید است.

مطلب فوق کاری از مجموعه احیای طب اسلامی سنتی و موسسه پرتو سبز هستی با نظارت استاد طالقانی میباشد.

نسخه درمانی ترک ناخن از استاد طالقانی

درمان ترک ناخن

علایم:

ناخنها بسیار خشک و متمایل به زرد هستند و روی آنها ترکهای افقی ایجادمیشود.

علل:

علت عمده آن, افزایش وغلبه خلط صفرا در بدن یا اندام انتهایی میباشد.

پرهیزات:

پرهیز از صفرازاها و خشکی ها, مانند ادویه جات ، نمک ، آجیلها، خرما،عسل،انجیر،گوشت شتر و کلیه غذاهای طبع گرم و خشک.

مفیدات:

سعی کنند بیشتر ،غذاهای متمایل به سردی وتری مصرف نمایند. بالاخص شیر،شیربرنج،آش جو،ماست،کاهو،آش ماست و…

دارو:

-روزانه یک عدد کاهو به همراه سکنجبین استفاده نمایند.

-صبح وشب ناخن و انگشتان خود را با روغن بادام شیرین چرب نمایند و ماساژ دهند تا جذب شود.

-نیم ساعت قبل از صبحانه وشام چهارتا پنج عدد آلوبخارا را بخیسانند ومیل نمایند.

-گل پنیرک را بجوشانند و انگشتان را روزی دوبار در آن بخوابانند.

آیا با حذف روایات و اکتفا به قرآن اختلاف بین مسلمانان به وحدت تبدیل می شود؟

متن کامل پرسش

اخیراً گروهی که خود را وهّابی نمی دانند و عقایدی شبیه وهابیت ارائه کرده و سایت ها و وبلاگ هایی ایجاد کرده اند آنها معتقدند اصل اختلاف بین مسلمانان ریشه در پذیرش روایات دارد و علم رجال و درایه معتنابه نیست زیرا شیعه و سنی با استفاده از آن احکام متفاوتی ارائه داده اند. راهکار اکتفا به قرآن است و حذف روایات و سنّت در جایگاه قانون گذاری اطاعت از پیامبر هم محدوده مضامین قرآنی واجب و بقیه فرمایشات توصیه ای است نه واجب. 1. بهترین جواب برون و درون دینی به آنها چیست؟ 2. آیا این گروه شناخته شده و دارای اسم و هویّت هستند؟

پاسخ اجمالی

پیشینه بحث اکتفا به قرآن و حذف روایات و سنت تقریباً به صدر اسلام می رسد؛ زیرا بر اساس منابع اهل سنّت و شیعه در اواخر عمر مبارک پیامبر (ص) زمانی که آن حضرت درخواست قلم و دوات و کاغذ نمودند تا چیزی بنویسند که رهنمودی باشد برای امّت اسلام تا بعد از آن حضرت به بیراهه نروند متأسفانه خلیفه دوم عمر بن خطاب با این امر به مخالفت می پردازد و می گوید: کتاب خدا (قرآن) ما را بس است (نیازی به سنّت پیامبر نداریم).

کسی نمی تواند توهّم کند که ما از سنت بی نیاز هستیم، آیا همه تکالیف ما با تمام جزئیاتش در قرآن آمده است؟ آیا تمام احکام نماز، روزه، زکات، حج و … در قرآن بیان شده است.

خداوند در قرآن می فرماید: آن چه را رسول خدا (ص) براى شما آورده بگیرید (و اجرا کنید)، و از آن چه نهى کرده خوددارى نمایید و از (مخالفت) خدا بپرهیزید که خداوند کیفرش شدید است[i]!

روشن و واضح است که امر و نهی رسول خدا (ص) همان سنت آن حضرت است که خداوند ما را به پیروی از آن حضرت امر می فرماید.

احمد بن حنبل که یکی از امامان چهارگانه اهل سنّت است در مسندش نقل می کند: پیامبر (ص) فرمود: در میان شما دو چیز گران نهاده‏ام یکى از آن دو بزرگتر و گران‏تر از دیگرى است. کتاب خدا ریسمان پیوسته از آسمان تا زمین و عترت و اهل بیتم و این دو از هم جدا نمی شوند تا نزد حوض کوثر به من برسند.

ملاحظه می شود که در این حدیث، پیامبر (ص) اهل بیت (ع) در کنار قرآن قرار داده است یعنی همان طور که مسلمانان موظف به اخذ از قرآن هستند همچنین وظیفه دارند که در مواقع لزوم از اهل بیت (ع) نیز اخذ کنند و این دو با هم کامل هستند و اخذ یکی بدون دیگری ناقص است.

[i] حشر، 7.

پاسخ تفصیلی

این شبهه جدیدی نیست که بدون پیشینه تاریخی و مربوط به این عصر و زمان باشد، بلکه از اولین مسائلی است که بعد از رحلت رسول اکرم اسلام (ص) بلکه در زمان حضرتش از طرف برخی مطرح شده است.

از این رو نخست به سابقه این بحث پرداخته سپس به تحلیل و پاسخ آن می پردازیم.

پیشینه بحث اکتفا به قرآن و حذف روایات و سنت تقریباً به سابقه اسلام می رسد؛ زیرا در اواخر عمر مبارک پیامبر زمانی که پیامبر (ص) درخواست قلم و دوات وکاغذ نمودند تا چیزی بنویسند که رهنمود باشد برای امّت اسلام تا بعد از آن حضرت به بیراهه نروند متأسفانه خلیفه دوم عمر بن خطاب با این امر به مخالفت می پردازد و می گوید: کتاب خدا (قرآن) ما را بس است (نیازی به سنّت پیامبر نداریم).

در تأیید این سخن مان از مهمّ ترین و معتبر ترین منابع اهل سنت بهره می بریم.

صحیح بخاری، صحیح مسلم، مسند احمد و … نقل می کنند: ابراهیم بن موسی از هشام بن معمر از عبدالله بن محمد از عبدالرزاق از معمر از زهری از عبیدالله بن عبدالله بن عباس (رض) نقل می کنند که ابن عباس گفت: زمان پایانی عمر مبارک پیامبر اسلام (ص) تعدادی از صحابه از جمله عمر بن خطاب خدمت آن حضرت بودند که آن حضرت (ص) فرمود: نزد من بیایید تا برای شما چیزی بنویسم که بعد از آن گمراه نشوید. عمر گفت: درد بر او چیره شده، نزد شما قرآن است کتاب خدا ما را بس است.[1] حاضران نزد پیامبر به اختلاف برخاستند. برخى گفتند: آنچه پیامبر فرمود درست است نزد آن حضرت بیایید تا چیزی بنویسد که بعد از او گمراه نشوید. و گروهى سخن عمر را تأیید کردند. چون جنجال و اختلاف پیش پیامبر(ص) بالا گرفت ایشان (ص) فرمود: از نزد من برخیزید و بیرون روید که در چنین محضرى، غوغا روا نیست. ! [2] عبیدالله می گوید: عبد اللَّه بن عباس‏ گفت: مصیبت از آنجا آغاز شد که میان پیامبر و نوشته او فاصله افکندند.[3]

در این تحقیق با پاسخ به اصل پرسش طبعاً پاسخ این سخن که از خلیفه دوم نقل شده نیز داده خواهد شد.

بر اساس درخواست کاربر محترم پاسخ های برون دینی و درون دینی ارائه خواهیم نمود.

اول. دلیل عقلی:

اگر فرض را بر این بگذاریم که این سخن درستی است و همه مسلمانان بر این مطلب اتفاق داشته باشند و بپذیرند، آیا واقعاً قرآن ما را بس است و نیازی به سنت پیامبر (ص) نیست.

آیا در آن صورت تمام برداشت ها از قرآن یکی خواهد بود و همه در فهم آن اتفاق دارند.

گرچه پاسخ به این پرسش ها توضیح واضحات است و وجدان آگاه هر شخص، خود پاسخی مناسب ارائه می نماید، اما باز هم ما اجمالاً به پاسخ آن می پردازیم.

بهترین دلیل بر امکان هر شی ء وقوع آن است (ادلّ الدلیل علی امکان الشیء وقوعه).

1.ما می بینیم همه مسلمانان اعمّ از اهل سنت و شیعه در فهم و برداشت آیات قرآن نظر واحدی ندارند، کمتر مسئله ای در اصول و فروع یافت می شود که همه مفسرین و علمای اسلامی در آن دیدگاه واحدی داشته باشند[4].

2.آیا کسی می تواند توهّم کند که ما از سنت بی نیاز هستیم، آیا همه تکالیف ما با تمام جزئیاتش در قرآن آمد؟ آیا تمام احکام نماز، روزه، زکات، حج و … در قرآن بیان شد.

3. راستی اگر این سخن را بپذیریم، تکلیف این همه کتب حدیثی اهل سنت (که غیر قرآن هستند) از جمله صحاح ستّه (صحیح بخاری، صحیح مسلم، سنن ابی داود، سنن ترمذی، سنن نسائی، و سنن ابن ماجه) و صدها، بلکه هزاران کتاب پیرامون حدیث چه می شود.

دوم.اجماع:

 امروزه تمام فرق و مذاهب فقهی و کلامی اجماع و اتفاق دارند بر این که ما بی نیاز از حدیث نیستیم و هیچ فقیه و متکلّم و صاحب نظری پیدا نمی شود که بر این باور باشد مسلمانان در اعتقاد و عمل بی نیاز از حدیث هستند.[5]

سوم. قرآن:

خداوند در قرآن می فرماید: آن چه را رسول خدا (ص) براى شما آورده بگیرید (و اجرا کنید)، و از آن چه نهى کرده خوددارى نمایید و از (مخالفت) خدا بپرهیزید که خداوند کیفرش شدید است![6]

این جمله هر چند در ماجراى غنائم بنى نضیر نازل شده، ولى محتواى آن یک حکم عمومى در تمام زمینه‏ها و برنامه‏هاى زندگى مسلمان ها است،[7] و سند روشنى است براى حجت بودن سنت پیامبر (ص)[8].

بر طبق این اصل همه مسلمانان موظّفند اوامر و نواهى پیامبر (ص) را به گوش جان بشنوند و اطاعت کنند، خواه در زمینه مسائل مربوط به حکومت اسلامى باشد، یا مسائل اقتصادى، و یا عبادى، و غیر آن، به خصوص این که در ذیل آیه، کسانى را که مخالفت کنند به عذاب شدید تهدید کرده است.[9]

خلاصه و به سخن دیگر، روشن و واضح است که امر و نهی رسول خدا (ص) همان سنت آن حضرت است که خداوند ما را به پیروی از آن حضرت امر می فرماید.

در این جا ممکن است این سؤال مطرح شود که چگونه خداوند دستور مى‏دهد که همه مردم بدون استثنا آن چه را پیامبر (ص) مى‏گوید بى قید و شرط بپذیرند؟!.

ولى با توجه به این که ما پیامبر (ص) را معصوم مى‏دانیم، و این حق فقط براى او و جانشینان معصوم او است پاسخ سؤال روشن مى‏شود.

جالب توجه این که در روایات زیادى[10] به این مسئله اشاره شده است که اگر خداوند چنین اختیاراتى را به پیامبرش داده به خاطر آن است که او را کاملاً آزموده و خلق عظیم و اخلاق فوق العاده دارد که چنین حقّى را به او تفویض فرموده است.[11]

چهارم. حدیث:

احادیث دالّ بر حجیت سنت در منابع اهل سنت و شیعه زیاد است و ما را به اخذ سنّت راهنمایی و تشویق می نماید.

از جمله آن حدیث ثقلین است که در کتب روایی هر دو فرقه در حدّ تواتر نقل شده است.

احمد بن حنبل که یکی از امامان چهارگانه اهل سنّت است در مسندش نقل می کند: اسود بن عامر می گوید: ابو اسرائیل یعنی اسماعیل بن اسحاق ملائی از عطیّه از ابو سعید نقل می کند که پیامبر (ص) فرمود: در میان شما دو چیز گران نهاده‏ام یکى از آن دو بزرگتر و گران‏تر از دیگرى است. کتاب خدا ریسمان پیوسته از آسمان تا زمین و عترت و اهل بیتم و این دو از هم جدا نمی شوند تا نزد حوض کوثر به من برسند.[12]

ملاحظه می شود که در این حدیث پیامبر (ص) اهل بیت (ع) عِدل و در کنار قرآن قرار داده است یعنی همان طور که مسلمانان موظف به اخذ از قرآن هستند همچنین وظیفه دارند که در مواقع لزوم از اهل بیت (ع) نیز اخذ کنند و این دو باهم کامل هستند و اخذ یکی بدون دیگری ناقص است.

بنابر این اولاً مسلمان بودن و عمل به احکام بدون روایات ممکن نیست و ثانیاً بر فرض امکان چنین چیزی این طور نیست که اختلافی بین مسلمانان نباشد بلکه اگر بیشتر نباشد تحقیقاً کمتر نخواهد بود.

[1] در روایت پسر عمر: همانا پیامبر هذیان مى‏گوید، نهج الحق و کشف الصدق، ص: 333.

[2] صحیح بخاری، ج 17، ص 417، حدیث 5237؛ صحیح مسلم، ج 8، ص 414؛ مسند احمد، 6، ص 368 و 478، مصدر الکتاب : موقع الإسلام http://www.al-islam.com.

[3] حلی، نهج الحق و کشف الصدق، ص 333، کهنسال، مؤسسه دار الهجره، قم، 1407 هـ ق.

[4] در این رابطه به تفاسیر اهل سنت مراجعه نمایید.

[5] منظور از اجماع در این جا اجماع مصلح فقهی نیست بلکه اتفاق و عدم اختلاف است که می تواند مؤید ما باشد.

[6] حشر، 7، وَ ما آتاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدیدُ الْعِقابِ.

[7] المورد لا یخصّص الوارد،

[8] فخرالدین رازى، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ، ج ‏29، ص 507، ناشر: دار احیاء التراث العربى‏،بیروت‏،چاپ سوم‏، 1420 ق‏.و الأجود أن تکون هذه الآیة عامة فی کل ما آتى رسول اللَّه و نهى عنه و أمر الفی‏ء داخل فی عمومه. طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القران، موسوی همدانی، محمد باقر، ج ‏19، ص 353، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ پنجم، 1374 هـ ش.

و این آیه با صرفنظر از سیاقى که دارد، شامل تمامى اوامر و نواهى رسول خدا (ص) مى‏شود، و تنها منحصر به دادن و ندادن سهمى از فى‏ء نیست، بلکه شامل همه اوامرى که مى‏کند و نواهیى که صادر مى‏فرماید هست.

[9] مکارم، شیرازى ناصر، نمونه، ج‏23، ص 507 و 508، ناشر دار الکتب الإسلامیة، تهران، سال 1374 هـ ش، چاپ اول.

[10] روایاتى که این بحث در آن مطرح شده متعدد است برای دست یابی به آن می توانید به جلد 5 تفسیر نور الثقلین صفحه 279 تا 283 مراجعه نمایید.

[11] مکارم، شیرازى ناصر، تفسیر نمونه، ج‏23، ص: 509 و 510.

[12] مسند احمد، ج 22، ص 226 ، 252 و 324؛ ج 39 ص 308، حَدَّثَنَا أَسْوَدُ بْنُ عَامِرٍ أَخْبَرَنَا أَبُو إِسْرَائِیلَ یَعْنِی إِسْمَاعِیلَ بْنَ أَبِی إِسْحَاقَ الْمُلَائِیَّ عَنْ عَطِیَّةَ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمْ الثَّقَلَیْنِ أَحَدُهُمَا أَکْبَرُ مِنْ الْآخَرِ کِتَابُ اللَّهِ حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنْ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ وَعِتْرَتِی أَهْلُ

ضرورت و اهمیت پاکدامنی:

1. نشانه مؤمنین: «‌وَالَّذینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ» (69) ؛ [مؤمنین] کسانی هستند که پاکدامنی پیشه می-سازند.» ‌

2. عفت عمومی: «‌قُلْ لِلمُؤمِناتِ یغضُضْنَ مِن أبصارِهِنَّ وَیحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلایبدینَ زینَتَهُنَّ إلاّ ما ظَهَرَ مِنْها وَلْیضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلی جُیوبِهِنَّ وَلا یبْدینَ زینَتَهُنَّ إِلاّ لِبُعُولَتِهِنَّ…» ‌؛ (70) «‌ [ای پیامبر] به زنان با ایمان بگو چشمان خود را [از نامحرم] ببندند و پاکدامنی ورزند و زینتهایشان را جز آن مقدار که نمایان است آشکار ننمایند، و [اطراف] روسریهای خود را بر سینة خود افکنند و زینت خود را جز برای شوهرانشان … آشکار نسازند.» ‌

3. لزوم عفت پیشگی بر جوانان مجرد: «‌وَلْیسْتَعْفِفِ الَّذینَ لایجِدُونَ نِکاحاً حَتّی یغْنِیهُمُ اللهُ مِن فَضْلِهِ»؛ (71) «‌کسانی که وسیلة زناشوئی و ازدواج نمی‌یابند باید عفت پیشه سازند تا خدا آنان را از فضل خود بی‌ناز گرداند.» ‌

حقیقت حیا و پاکدامنی:

عن رسول الله صلی الله علیه و آله أنَّهُ قالَ: «‌یا أباذَر! أتُحِبُّ أنْ تَدْخُلَ الْجَنَّةَ؟ قُلْتُ نَعَمْ فِداکَ أبی قالَ صلی الله علیه و آله: فَاقْصِرْ مِنَ الْاَمَلِ وَاجْعَلِ الْمَوْتَ نَصبَ عَینَیکَ وَاسْتَحْی مِنَ اللهِ حَقَّ الحَیاءِ قٌلْتُ: «‌یا رَسُولَ اللهِ کُلَّنا نَستَحیی مِنَ اللهِ قالَ: لَیسَ کَذالِکَ الْحَیاءُ وَلکِنَّ الْحَیاءُ مِنَ اللهِ أنْ لاتَنْسَی الْمَقَابِرَ وَالبَلی وَالْجَوفَ وَما وَعی وَالرَّأسَ وَما حَوی؛ (72) پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله فرمودند:‌ای اباذر! آیا دوست داری وارد بهشت شوی؟ [اباذر می-گوید] عرض کردم: بله پدرم به فدایت. فرمود: آرزو را کوتاه و مرگ را در پیش چشمانت قرار ده و از خدا آن طور که باید شرم نما. عرض کردم: یا رسول الله! ما همگی از خدا شرم می‌کنیم. فرمود: شرم کردن آن گونه نیست ولکن شرم کردن از خدا] آن است که] درون قبرها و پوسیدن [در آن] را فراموش نکنی و [در نظر داشته باشی که در] درون قبرها چه خواهد گذشت و به سر و آنچه در آن است [چه پیش خواهد آمد].» ‌

این نظر از دور چون تیر است و سم

نارت افزون می‌شود نور تو کم

———–

دلت هرگز نمی‌گشت این چنین آلوده و تیره اگر چشم تو می‌دانست شرط پاسبانی را

فاطمه علیها السلام؛ الگوی پاکدامنی

روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از اصحاب پرسید: «‌بگویید برترین چیز برای یک زن [مسلمان] چیست که صلاح دنیا و سعادت آخرت او باشد.» کسی پاسخی نداد. پس از پراکنده شدن جمعیت، امیر المؤمنین علیه السلام که در جمع حضور داشت به خانه بازگشت و سؤال پیامبر صلی الله علیه و آله را برای فاطمه علیها السلام مطرح فرمود: فاطمه علیها السلام عرض کرد: «‌بهترین چیز برای یک زن آن است که مرد نامحرم او را نبیند و او نیز مرد نامحرم را نبیند.» امام علی علیه السلام به مسجد رفت و پاسخ فاطمه علیها السلام را برای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله باز گفت. و پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «‌فاطِمَةُ بَضعَةٌ مِنِّی؛ (73) فاطمه علیها السلام پاره تن من است.» ‌

اقسام حیا و پاکدامنی:

عن رسول الله صلی الله علیه و آله أنَّهُ قالَ: «‌اَلْحَیاءُ خَمْسَةُ أنواعٍ: حَیاءُ ذَنبٍ وحَیاءُ تَقصیرٍ وَحَیاءُ کِرامَةٍ وَحَیاءُ حُبٍّ وَحَیاءُ هَیبَةٍ وَلِکُلِّ واحِدٍ مِنْ ذلِکَ أهْلٌ؛ (74) شرم پنج نوع است؛ شرم در وقت گناه، شرم در هنگام کوتاهی، شرم در هنگام بخشش و جوانمردی، شرم در هنگام محبت و دوستی و شرم در مقام شکوه و بزرگی و برای هر یک از اینها اهل و دارنده‌ای هست.»