قبرها سخن میگویند!

از گورستان برگشته بود.
استاد عارفان، مرحوم آیت الله قاضی را میگویم.
شاگردان گرداگردش را گرفته بودند که آقا! چه دیدید؟
آخر دیدنِ او با دیدنِ دیگران تفاوف داشت.
فرمود: هرچه درون قبرها را نگاه کردم مار و عقربی ندیدم؛ به قبرها گفتم: این آخوندها چه میگویند که قبرها پر از مار و عقرب است، آیا اینها درست است؟!
قبرها گفتند: ما خودمان مار و عقربی نداریم؛
هرکس می‌آید با خود یا روح و ریحان می‌آورد و یا مار و عقرب!

داستانهایی کوتاه از زندگی بزرگان علم و اخلاق/جلد اول/ص۱۷

ثواب براي اذان گو
قال الباقر - عليه السلام - :
المؤ ذن يغفر الله له مد بصره و مد صوته في السماء و يصدقه كل رطب و يابس سمعه ، و له من كل من يصلي معه في مسجده سهم و له بكل من يصلي بصوته ؛
خداوند مؤ ذن را به اندازه اي كه چشمش مي بيند و صدايش در آسمان مي پيچد مي آمرزد ، هرخشك وتري كه آواز او را مي شنود او را تصديق مي كند ، و از ثواب هر كس كه با او در مسجد نمازگزارد سهمي نصيب اوشود و به شمار هر كس كه به بانگ او نماز بخواند حسنه اي براي اوست .
(محجة البيضاء ، ج 1 ، ص 331 . من لايحضره الفقيه ، ج 1 ، ص 287)

آفات بي توجهي به اذان
قال علي - عليه السلام - :
من سمع النداء و هو في المسجد ثم خرج فهو منافق ، الا رجل يريد الرجوع اليه ، او يكون علي غير طهارة فيخرج ليتطهر ؛
كسي كه صداي اذان را در مسجد شنيد ، و بدون خواندن نماز(جماعت ) از مسجد خارج شود منافق است ، مگر اينكه قصد برگشت براي نماز خواندن دارد ، يا وضو ندارد و براي گرفتن وضو از مسجد خارج شود .
(بحارالانوار ، ج 84 ، ص 161)

سربلندي اذان گويان در قيامت
قال علي - عليه السلام - :
يحشر المؤ منون يوم القيامة حوال الاعناق ؛
اذان گويان ، روز قيامت با سرافرازي و سربلندي محشور مي شوند .
(بحارالانوار ، ج 84 ، ص 149)

نجات از آتش
قال رسول الله - صلي الله عليه وآله - :
ان لحوما محرمة علي النار و هي لحوم المؤ ذنين ؛
همانا ، گوشتهايي بر آتش (جهنم ) حرام است (آتش آنها را نمي سوزاند) و آن گوشت بدن اذان گويان است .
(مستدرك الوسايل ، ص 249)