مقر حکومت امام زمان (عج) در کجا خواهد بود؟ 

يکى از امور قطعى در عصر ظهور امام زمان (عجل الله فرجه)، اين است که مقر ومرکز سلطنت آن حضرت، در شهر کوفه است.

شواهد روايى راجع به اين مسئله بسيار است که جاى هيچ شک وترديدى را باقى نمى گذارد.
? مفضل از امام صادق (عليه السلام) پرسيد: خانه مهدى (عجل الله فرجه) در کجا خواهد بود ومؤمنين در کجا جمع مى شوند؟
حضرت فرمود: (مقر حکومت او، شهر کوفه است، ومحل حکومتش مسجد جامع کوفه، وبيت المال ومحل تقسيم غنايم در مسجد سهله واقع در زمينهاى صاف ومسطح وروشن نجف وکوفه است). (1)
ونيز امير المؤمنين (عليه السلام) در يک پيش بينى وخبر غيبى، چنين مى فرمايد: (گويى هم اکنون به شيعيانمان در مسجد کوفه مى نگرم که خيمه ها زده اند وقرآن را بدان گونه که نازل شده به مردم مى آموزدند، بدانيد که قائم ما چون قيام کند آن مسجد را بازسازى خواهد کرد وقبله آن را استوار خواهد ساخت). (2)

? (1) مهدى موعود، ترجمه ونگارش على دوانى، ص 1158. (2) غيبت نعمانى، باب 21، ص 451.

 هنگامى که خداوند اذن ظهور به امام مهدى (عجل الله فرجه) بدهد، آن حضرت براى اصلاح جهانى قيام مى کند و در کنار خانه خدا در ميان رکن و مقام از سيصد وسيزده يار باوفايش که فرماندهان لشکرى و کشورى حکومت حقه هستند بيعت مى گيرد، ونخستين جمله اى را که بر زبان جارى مى فرمايد، آيه (بقيه الله..). است. چنانکه امام باقر (عليه السلام) مى فرمايد: (هنگامى که مهدى (عليه السلام) ظاهر شود، پشت خود را به خانه کعبه تکيه مى دهد و اولين سخنى که مى گويد، اين آيه شريفه است: (بقيه الله خير لکم ان کنتم مؤمنين). (1)

و نيز مفضل از امام صادق (عليه السلام) روايت مى کند که فرمود: (قائم (عليه السلام) پشت خود را به ديوار کعبه تکيه داده مردم جهان را مخاطب قرار مى دهد ومى فرمايد: (هر کس بخواهد آدم و شيث را ببيند اينک منم آدم وشيث. هر کس بخواهد نوح و سام را ببيند اينک منم نوح و سام. هر کس بخواهد ابراهيم و اسماعيل را ببيند اينک منم ابراهيم و اسماعيل. هر کس بخواهد موسى و يوشع را ببيند اينک منم موسى و يوشع. هر کس بخواهد عيسى وشمعون را ببيند اينک منم عيسى و شمعون. هر کس بخواهد محمد و على (عليهما السلام) را ببيند اينک منم محمد و على. هر کس بخواهد حسن و حسين را ببيند، اينک منم حسن و حسين. هر کس بخواهد امامها را از اولاد حسين ببيند، اينک منم آن امامان معصوم از نسل پاک حسين.
اينک به سخنانم گوش فرا دهيد تا شما را از آنچه شنيده و مى دانيد و آنچه تا کنون نشنيده و نمى دانيد، خبر دهم… هر کس کتابهاى آسمانى را مى شناسد گوش فرا دهد..).
آنگاه امام مهدى (عجل الله فرجه) به خواندن کتابهاى آسمانى مى پردازد، و صحيفه آدم و شيث و نوح و ابراهيم عليهم السلام را مى خواند، و هم تورات و انجيل و زبور را… و سپس قرآن کريم را…). (2)
چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنيدن
به رخت نظاره کردن، سخن خدا شنيدن

? (1) المهدى فى القرآن، سيد صادق شيرازى، ص 76 (2) بحار الانوار، علامه مجلسى، ج 53، ص 9
 

هَلِه بیکُم یا زِوّاری هَلِه بیکُم

تِـعِـرفـونی شَفیـعْ اِلکُم

می‌دانید که من شفیع شمایم

أسامیـکُم اَسَـجِّـلْـهِه أسامیکُم

اسامی‌تان را ثبت می‌کنم

هَلِه بیکُم یا زِوّاری هَلِه بیکُم

خوش آمدید ای زائران من خوش آمدید

 وَ حَـگّ چَفِّ الکَفیل و الجود وَ الرّایه

قسم به دستان ابالفضل و کرامت و پرچم او

أنا وْ عَبّاسْ وَیّاکُم یَا مَشّایه

من و عباس با شماییم ای که با پای پیاده به سوی من می‌آیید

یا مَن بِعْتو النُفوسْ و جِئتـو شَرّایه

ای که جان‌هایتان را به بهای زیارت من به کف گرفته‌اید

عَلَیّ واجِبْ اَوافیکُم یَا وَفّـایه

بر من واجب است تا به شما وفا کنم، ای وفاداران!

تواسینی شَعائرْکُم

عزاداری‌هایتان به من دلداری می‌دهد

تْرَوّینی مَدامِعْـکُم

و اشک‌هایتان مرا سیراب می‌کند

اَواسیکُم أنَـا وْ جَرْحـی أواسیکُم

من و زخم‌هایی که بر تن دارم به شما دلداری می‌دهیم

هَله بیکُم یا زُوّاری هَلِه بیکُم

خوش آمدید ای زائران من، خوش آمدید

هَلِه یَلْ ما نِسیْتْ و عَلْ وَعِدْ  تِحْـضَـرْ

خوش آمدید ای که وعده‌تان را فراموش نکرده و بر سر موعد حاضر می‌شوید

إجِیْـتْ و لا یْـهَـمَّـکْ لا بَرِدْ لا حَرّ

آمدید در حالی که نه گرما برای‌تان مهم بود و نه سرما

وَ حَـگ دَمْـعِ العَـقیله و طَبرَه الأکبَر

قسم به اشک زینب و فرق شکافته اکبر

اَحَضْـرَکْ و ما أعوفَکْ ساعـه المَحْـشَرْ

در محشر کنارتان خواهم بود و رهایتان نمی‌کنم

عَلَی المَـوعِـدْ اَجی یَمکُم و لا اَبْـعَـدْ و اعوفْ عَنْـکُم

در وقت دیدار پیشتان می‌آیم و دور نمی‌شوم و رهایتان نمی‌سازم

مُحامیکُم وَ حَگ حِیدَرْ مُحامیکُم

پشتیبانتان هستم به حقّ حیدر پشتیبانتان هستم

هَله بیکُم یا زُوّاری هَلِه بیکُم

آمدید ای زائرانِ من، خوش آمدید

یَـا هَـلْـشایِلْ رایه وْ جایْ گاصِدنی

ای آنکه پرچم به دست قصد دیدار مرا کرده‌اید

تِـعْـرُف رایَتَـکْ بی مَن تُذَکِّـرْنی؟

می‌دانی که پرچمت مرا به یاد چه کسی می‌اندازد؟

بِلـکطَعو چْفوفه وْ صاحْ اِدْرِکْـنی

به یاد آن دست بریده‌ای که فریاد زد: مرا دریاب

صِحِتْ وَیلاه یا اخویه وْ ظَهَرْ مِحْنی

و با شنیدن آن صدا، آشکارا فریاد زدم که بی‌برادر شدم و اندوهم بر من آشکار شد

 کِسَرْ ظَهری سَهَمْ هَجْـرَکْ

تیر هجرت کمرم را شکست

نِفَدْ صَبری بَعَدْ عُمـرَکْ

بعد از شهادتت صبرم به پایان رسید

اُوَصّیکُمْ عَلَی الرّایِه اُوَصّیکُمْ

سفارش این پرچم را به شما می‌کنم

هَـله بیکُم یا زُوّاری هَلِه بیکُم

خوش آمدید ای زائران من، خوش آمدید

 یَا مَنْ گاصِدْ إلَیَّ و دَمْـعِه تِجْـریـهْ

ای که با چشمان اشکبار قصد زیارت مرا کرده‌اید

اَعرُفْ حاجِتَکْ مو داعی تِحْـچیـهِ

حاجت‌تان را می‌دانم، نیازی به گفتن نیست

وَ حَـگ نَحـْـرِ الرِّضیع اِلـحاجِه اَگضیهِ

قسم به گلوی شیرخواره، حاجت‌تان را برآورده می‌کنم

یَا زائرْ عاهَدِتْ کِلْ عِلّه اَشْـفیهِ

زائران من، عهده کرده‌ام که هر بیماری را شفا دهم

اَخو زینب فَرَحْ بیکُمْ

برادر زینب به خاطرتان شاد شد

هَله وْ مَرحَبْ یُنادیکُم

خوش آمدید صدایتان می‌زند

یُحَیّیـکُم اَبو الغیـره یْحَیّیـکُم

مرد غیرتمند به شما درود می‌گوید

هَله بیکُم یا زُوّاری هَلِه بیکُم

خوش آمدید ای زائرانِ من، خوش آمدید

زینبْ  مَنْ تُشاهِدکُم  تِزورونی

زینب هنگامی که شما را می‌بیند که زیارتم می‌کنید، می‌گوید:

تُنادیکُم لِوَنْ بِالطَّفّ تحضُرونی!

کاش در جنگ حاضر می‌شدید

ما اَمْـشی یِسْره وْ لا یَسلِبونی

که مرا به اسیری نمی‌بردند و مرا غارت نمی‌کردند

و لا بسیاطهم غَدَر یْضرِبونی

با تازیانه‌های خیانت نمی‌زدند

تُنادینی: أنَا الجیره وْ صَد عَنّی أبو الغیره

صدایم می‌زند که من در بندم و سرور غیرتمندان از دستم رفت

اَبَچّیکُم عَلی مْصابه اَبَچّیکُم

شما را بر این مصیبت می‌گریانم

هَله بیکُم یا زُوّاری هَلِه بیکُم

خوش آمدید ای زائران من،‌ خوش آمدید

 استاد پناهیان 

بیایید در اربعین، یک انتقامِ تاریخی بگیریم… 

? استراتژی اصلی شیطان، شکستنِ حرمت ولیّ خداست؛ این مرکز ثقلِ کفر است! بی‌نمازی، دزدی و همۀ جنایت‌ها، فرعِ این ماجراست.

? بی‌حرمتی به ولیّ خدا در کربلا به اوج خود رسید؛ اصل ماجرای عاشورا شکسته‌شدنِ حرمت امام حسین (ع) بود، نه شهادتِ ایشان!

? برای مقدمه‌سازیِ ظهور، باید حرمت ولیّ خدا را بالا ببریم و امروز، عالی‌ترین تجلیِ این حرمت‌گذاری، همین پیاده‌روی اربعین است.

? بیایید با پیاده‌روی اربعین، یک انتقام تاریخی از بی‌حرمتی‌هایی که به اولیاء خدا شده است، بگیریم و این تاریخ شومِ بشری را که در آن به ولیّ خدا بی‌احترامی شده، به پایان برسانیم.

? اَللّهُــــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــــکَ الفَـــــرَج ?

 منظور روایاتى که ظلم و ستم را در آخر الزمان فراگیرد یاد کرده چیست؟ 

? چنانکه بارها ذکر شد، رسول گرامى اسلام (صلى الله علیه و آله و سلم) در خصوص آخر الزمان فرمود: (مهدى از فرزندان من است… براى او غیبت و حیرتى است که در آن مردمان بسیارى گمراه مى شوند، آنگاه همانند (شهاب ثاقب) مى آید، و زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد همچنان که پر از ظلم و ستم شده بود).

با کمى دقت در این روایت شریف، معلوم مى گردد که مراد، فراگیرى ظلم و ستم است نه بى دینى و کفر الحاد، یعنى چنان نیست که در هیچ جا، اهل اعتقاد و دین یافت نشوند، و کسى کلمه اى از حق و اعتقاد و دیانت و احکام را بر زبان نیاورد، بلکه مردم معتقد یافت مى شوند، و سخن از حق و ایمان گفته مى شود، حتى توده هایى چند، مومن به مهدى و پدران مهدى اند، و منتظر ظهور اویند.

در احادیث رسیده است که: (مسلمانان، در آخر الزمان، به وسیله مهدى از فتنه ها و آشوبها خلاصى مى یابند، چنانکه در آغاز اسلام، به وسیله پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم)، از شرک و گمراهى خلاصى یافتند).

آنچه مشخصه دوران قبل از ظهور است، شیوع ظلم و ستم و عدوان و بیداد است، و اگر درست بنگریم، هم اکنون جهان چنین است، و از ظلم و ستم آکنده است.

این بیانها و نیز احادیث بسیار دیگر، دلالت دارد که دین و متدینین، در عصر ظهور در جاهایى هستند. آنچه نیست عدالت و مساوات، در کمال عقلى، و روابط انسانى است، در سطح جهان، و مهدى اینها را تامین مى کند، و دین را به بسیارى از مناطق دیگر جهان، به کمک مومنان مى رساند.

آنچه مشخصه دوران قبل از ظهور است، شیوع ظلم و ستم و عدوان وبیداد است، و اگر درست بنگریم، هم اکنون جهان چنین است، و از ظلم و ستم آکنده است.

با توجه به این واقعیت، مى توان، مترقب پدیدار گشتن حوادث بزرگ، و طلایع طلوع دولت حقه بود، و با توجه به همین واقعیات، باید به آماده سازى جوانان شیعه، ودیگر معتقدان به حق، براى یارى مهدى (علیه السلام) دل بست، و به آن توجه عمیق کرد. جریان آمادگى، دیگر نباید در جامعه ما فراموش شود، بلکه باید زنده و فعال بماند، و به دیگر جامعه هاى اسلامى و… سرایت داده شود.

? بحار الانوار، اصول کافی، سایت تبیان

? اَللّهُــــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــــکَ الفَـــــرَج ?